انتخابات میاندورهای آمریکا، نتایج و پیامد‌ها در عرصه داخلی و بین المللی
تاریخ انتشار: ۲۱ آبان ۱۳۹۷ | کد خبر: ۲۱۴۹۵۹۹۴
خبرگزاری فارس: منظور از انتخابات میاندورهای در ادبیات سیاسی آمریکا، انتخاباتی است که در آن رئیس جمهور انتخاب نمی‌شود. طی سال‌های اخیر، ۲۰۰۶ م، ۲۰۱۰ م. و ۲۰۱۴ م، معمولا میزان شرکت کنندگان در انتخابات میان دوره‌ای از انتخابات عمومی ریاست جمهوری کمتر بوده است.
اکنون با پایان شمارش آرای انتخابات میاندورهای ۶ نوامبر ۲۰۱۸ م، دموکرات‌ها موفق به تسخیر مجلس نمایندگان و جمهوریخواهان نیز اکثریت خود را در سنای این کشور حفظ و تقویت کردند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
البته تعداد زیادی از مقامات ایالتی و محلی، ۳۹ کرسی شامل ۳۶ فرمانداری ایالت‌ها به همراه فرمانداری ۳ منطقه، نیز در این انتخابات که هر ۴ سال یکبار برگزارمی شود، توسط آمریکایی‌ها برگزیده شدند.
تا قبل از این انتخابات، دوسوم فرمانداران آمریکا جمهوری‌خواه بودند.
لازم به ذکر است که فرمانداران می‌توانند با اعمال نفوذ در ترسیم نقشه‌های حوزه‌های انتخاباتی شان، نقش بسیار مهمی در انتخابات پیش رو ریاست جمهوری در ۲۰۲۰ م. بازی کنند.
فرمانداران، قدرت آن را دارند تا مرزبندی‌های حوزه‌های رای گیری در ایالت خود را تغییر داده و به این ترتیب با مهندسی آراء ماخوذه، بصورت غیر مستقیم بر نتایج انتخابات اثر بگذارند.
آنچه که در ادبیات سیاسی آمریکا به آن "Gerry mandering"، نوعی مهندسی آراء، می‌گویند.
در واقع در این حالت، با تغییر مرزبندی در حوزه‌های رای گیری سعی در شکستن آراء و مهندسی آراء به نفع یک نامزد خاص می‌کنند.
بررسی نتایج انتخابات
طی دو سال اخیر، از ژانویه ۲۰۱۷ م. تاکنون، حاکمیت یکپارچه جمهوریخواهان بر ساختار حاکمیت در امریکا، شامل دولت، کنگره، فرمانداری‌ها و دیوان عالی فدرال ادامه داشت و اکنون یکی از دو مجلس کنگره یعنی مجلس نمایندگان، به کنترل دموکرات‌ها در آمده است.
دموکرات‌ها پس از ۸ سال اکثریت در مجلس نمایندگان را از آن خود کردند.
این نتایج در انتخابات میاندورهای آمریکا، آثار و پیامد‌های خود را بر سیاست‌های کلان داخلی و خارجی آمریکا خواهد گذاشت.
بعد از دو سال از روی کارآمدن دولت ترامپ، این انتخابات به نوعی حکم یک همه پرسی را در خصوص میزان رضایت رای دهندگان آمریکایی از سیاست‌های داخلی و خارجی دولت جدید و عملکرد آن را داشت.
در پرتو بررسی نتایج این انتخابات، میزان اقبال رای دهندگان آمریکایی به سیاست‌های جدید دولت ترامپ مثل سیاست‌های مالی، تجاری، بیمه‌ای و مهاجرتی در حوزه داخلی و نیز سیاست‌ها و رویکرد‌های یکجانبه گرایانه بین المللی او طی این دو سال مشخص خواهد شد.
البته لازم به ذکر است که این انتخابات به نوعی نیز میزان اعتماد و تائید عمومی نسبت به کنگره آمریکا بعنوان نهاد قانون گذاری و نظارتی را نیز مشخص می‌کند.
در حدود ۵۵% از رای دهندگان آمریکایی در انتخابات روز سه شنبه (۶ نوامبر ۲۰۱۸ م) به سیاست‌های دولت ترامپ رای منفی دادند.
علاوه بر اینکه دمکرات‌ها توانستند اکثریت مجلس نمایندگان را در دست بگیرند و با توجه به ماهیت سراسری مجلس نمایندگان در مقایسه با مجلس سنا، در واقع جمهوری خواهان و دولت ترامپ در این انتخابات بخشی از آرای سابق خود در انتخابات ریاست جمهوری اخیر را نیز از دست دادند.
بطور مثال بخشی از آراء راست معتدل که در انتخابات اخیر ریاست جمهوری به جمهوری خواهان و شخص ترامپ تعلق گرفته بود را به نفع دمکرات‌ها از دست دادند؛ بنابراین بهبود شاخص‌های اقتصادی و اتخاذ سیاست‌های ضد مهاجرتی نتوانست آنطور که ترامپ انتظار داشت، رضایت اکثریت آمریکایی‌ها را جلب کند.
لازم به ذکر است که با ظهور ترامپ گسل موجود در جامعه آمریکا فعال شده و این جامعه را عملا به دو بخش تقسیم کرد:
۱) یک بخش حامی سیاست‌های سنتی آمریکایی که بر چندجانبه گرایی بین المللی، لیبرالیسم، جهانی شدن و مشارکت بین المللی و هویت چند نژادی و چند فرهنگی جامعه آمریکا (سفید پوستان، رنگین پوستان و مهاجرین) تاکید دارد.
اینها حامی تسهیل قوانین و تدابیر مهاجرتی بوده و مهاجرت را منشاء پیدایش آمریکا و رمز ماندگاری اقتدار سیاسی، فرهنگی، اقتصادی و علمی آن می‌دانند.
این طیف اقتدار ملی و حفظ منافع ملی آمریکا را در تعمیق و گسترش فرایند جهانی شدن می‌دانند و چند جانبه گرایی بین المللی را موید اقتدار آمریکا می‌دانند. توافقات دوجانبه یا چند جانبه بین المللی مثل برجام و پیمان آب و هوایی پاریس را سبب ارتقاءصلح جهانی دانسته و آنها را تقویت کننده جایگاه رهبری آمریکا در عرصه بین الملل تلقی می‌کنند.
این طیف برای آمریکا بعنوان ابرقدرت، وظایف و تکالیف بین المللی حافظ آن جایگاه را تعریف می‌کنند.
طیف مزبور که عموما حامیان حزب دمکرات هستند بر دمکراسی عامه و حفظ منافع اکثریت تاکید داشته و نوعی دولت رفاه را در عرصه اقتصادی ترویج می‌کنند.
۲) یک بخش دیگر که با ظهور ترامپ مجال بروز و نمود پیدا کرد و مجذوب شعار "اول آمریکای" ترامپ شد.
این بخش از جامعه آمریکا، بر ملی گرایی آمریکایی، امنیت گرایی، جامعه تک نژادی (سفیدپوستان آنگلوساکسونی یا اروپایی تبار)، هویت گرایی امریکایی تاکید می‌کند.
اینها از اتخاذ مکانیزم‌های سختگیرانه مهاجرتی توسط دولت فدرال جهت حفظ هویت آمریکایی استقبال می‌کنند.
این طیف بر اقتدار و منافع ملی تاکید موکد داشته و فرایند جهانی شدن و چندجانبه گرایی بین المللی را سبب تضعیف اقتدار سیاسی، اقتصادی و نظامی آمریکا در عرصه بین المللی می‌دانند و خواستار بازبینی جدی در توافقات چند جانبه بین المللی که آمریکا در آنها حضور دارد، مثل پیمان آب و هوایی پاریس، پیمان ترانس پاسفیک، عضویت در یونسکو و برجام هستند.
این طیف عمدتا حامیان حزب جمهوری خواه هستند و از نظر اقتصادی بر حفظ منافع کمپانی‌های بزرگ (کورپراتوکراسی) تاکید داشته و طرفدار کاهش مالیات‌ها دولتی و تقویت سرمایه داران بزرگ هستند.
آثار و پیامد‌های انتخابات میاندورهای در عرصه داخلی
به هر حال، از سوم ژانویه ۲۰۱۹ م. و با آغاز به کار کنگره یک صد و شانزدهم امریکا، دموکرات‌ها ریاست مجلس و تمامی کمیته‌های آن را در دست خواهند گرفت.
مجلس نمایندگان نقش تقریبا انحصاری در تدوین و تنظیم بودجه دولت فدرال دارد و قادر است با تغییر در ارقام بودجه، کاخ سفید را در پیشبرد برنامه‌های خود به شدت تحت فشار قرار دهد.
ضمن این که کنترل دموکرات‌ها بر مجلس نمایندگان، فرصت بسیار مناسبی را در اختیار آنان قرار می‌دهد که در مورد پرونده‌های متعدد امنیتی، اخلاقی و مالی دونالد ترامپ مثل اتهام تبانی با روس‌ها در انتخابات ریاست جمهوری اخیر، فرار مالیاتی شرکت هایش، روابط غیر اخلاقی او با برخی از زنان و ... تحقیقات کنند.
اختیارات مجلس نمایندگان تا حد اعلام جرم علیه رییس جمهوری و درخواست برای محاکمه، استیضاح و برکناری وی در سنا نیز امتداد می‌یابد.
کمیته‌های امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس نمایندگان می‌تواند تمامی جوانب سیاست خارجی دولت دونالد ترامپ را مورد بررسی قرار دهد و ابزارهایی، چون احضار دولتمردان (subpoena power) و مدیریت بودجه را در دست دارد.
فرایند استیضاح دولتمردان از جمله رییس جمهور از مجلس نمایندگان آغاز شده و سپس در سنا تعیین تکلیف نهایی خواهد شد.
اگر مجلس سنا با دو سوم آراء استیضاح دولتمردی را تائید کند او برکنار خواهد شد.
استیضاح احتمالی ترامپ باید توسط دمکرات‌ها از مجلس نمایندگان کلید بخورد، اما سرانجام آن در مجلس سنا رقم خواهد خورد که تحت تسلط جمهوری خواهان است.
البته لازم به ذکر است که مجلس نمایندگان ایالات متحده آمریکا خلاف مجلس سنا، در حوزه تایید نامزدهای انتخابات‌های ریاست جمهوری و معاهدات خارجی دولت فدرال دارای اختیارات نیست.
اما به هر صورت ترامپ در دو سال بعدی ریاست جمهوری به شدت تحت فشار سنگین دموکرات‌ها بخصوص از جانب مجلس نمایندگان قرار خواهد داشت.
اما در مورد مجلس سنا لازم به ذکر است که هر ایالت با هر میزان جمعیت می‌تواند دو نماینده به مجلس سنا بفرستد؛ و همین شیوه رای گیری، سبب شد علی رغم اینکه دمکرات هادر انتخابات میاندورهای اخیر، ۹ میلیون بیشتر از جمهوری خواهان آوردند، اما مجلس سنا کماکان در دست جمهوری خواهان باقی ماند.
البته مجلس سنا بودجه را تعیین نکرده و مصوباتش نیز نباید بار مالی برای دولت فدرال داشته باشند. اما مجلس سنا در هدایت سیاست خارجی و تصویب و تائید معاهدات خارجی نقش منحصر بفرد دارد.
کنگره اختیار آن را دارد که وتوی رییس جمهور را بشکند، اما تنها در صورتی که دوسوم اعضای کنگره اعم از مجلس نمایندگان و مجلس سنا به آن رای بدهند.
البته باتوجه به تقسیم قدرت بعد از انتخابات میاندورهای ۶ نوامبر میان حزب دمکرات و حزب جمهوری خواه در مجلس نمایندگان و سنا عملا این اجماع علیه فرامین ترامپ روی نخواهد داد.
اما دولت ترامپ دیگر مانند گذشته نمی‌تواند به راحتی مصوبات قانونی خود را در حوزه‌های داخلی از جمله مالیات و بهداشت، رفاه اجتماعی و ... به تصویب برساند.
آثار و پیامد‌های انتخابات میاندورهای در عرصه بین المللی و بویژه ایران
با توجه به نتایج بدست آمده و پیروزی دمکرات‌ها در کنترل مجلس نمایندگان، دونالد ترامپ بعد از این در عرصه داخلی دچار مشکلات بیشتری خواهد شد و به نظر می‌رسد برای فرافکنی مشکلات داخلی، توجه و تاکید خود را به سمت سیاست خارجی معطوف کند.
لازم به ذکر است که برخی از مهمترین قوانین آمریکا در حوزه سیاست خارجی، نیاز به تصویب در مجلس نمایندگان دارد که از آن جمله می‌توان به لایحه سالانه دفاع ملی یا NDA اشاره کرد.
بخشی از مهمترین تحریم‌های ایران مثل تحریم فروش نفت ایران و نیز تحریم بانک مرکزی ایران در لایحه دفاع ملی آمریکا، NDA، قرارگرفته است.
از این پس ترامپ در تصویب لوایحی که نیاز به استفاده از نیروهای مسلح یا تخصیص هزینه‌ها در امورخارجی داشته باشد، احتمالا با مشکلات فراوانی با دمکرات‌ها در مجلس نمایندگان روبه رو خواهد شد.
پیروزی دموکرات‌ها در مجلس نمایندگان، می‌تواند تا حدودی بر وضعیت برجام و آینده مناسبات ایران و امریکا تاثیر بگذارد.
البته به دلیل ساختار ریاستی هیات حاکمه آمریکا و نیز نفوذ قدرتمند لابی‌های اسرائیل و سعودی در آنها، انتخابات میاندورهای تاثیر زیادی بر سیاست خارجی ایالات متحده ندارد بنابراین هدایت سیاست خارجی آمریکا، تقریبا در اختیار دولت ترامپ است.
بعبارتی دیگر، کنگره اعم از مجلس نمایندگان و مجلس سنا توان بازگرداندن دولت ترامپ را به توافق هسته‌ای با ایران (برجام) را ندارند و از طرفی دیگر تنها مورد اختلاف میان دموکرات‌ها و جمهوری خواه‌ها درباره ایران برجام است و در موارد دیگر اعم از نفوذ منطقه‌ای ایران و موشک‌های بالستیک، دموکرات‌ها و جمهوری خواه‌ها تقریبا متفق القول بوده و مواضع آنها اختلاف اندکی با یکدیگر دارند.
لازم به ذکر است که انتخابات ۲۰۲۰ م. ریاست جمهوری آمریکا نزدیک است و هر دو حزب جمهوری خواه و دمکرات برای کسب آراء بیشتر نیازمند اتخاذ سیاست‌ها و مواضع تهاجمی‌تر در خصوص ایران هستند.
فلذا پیش بینی می‌شود که هرچه به انتخابات ریاست جمهوری آمریکا ۲۰۲۰ م. نزدیک بشویم، رویکردها و مواضع ضد ایرانی دوحزب دمکرات و جمهوری خواه شدیدتر و غلیظ‌تر گردد.
در مورد تاثیر گذاری بر خط مشی و رویکرد‌های دولت آمریکا در حوزه‌های امنیتی و سیاست خارجی مجلس سنا نقش مهمتری نسبت به مجلس نمایندگان دارد.
اما به هرصورت تقسیم قدرت در کنگره آمریکا احتمال اجماع دو حزب بر سرمسائل مربوط به ایران را به میزان زیادی کاهش خواهد داد.
متوقف شدن برخی تغییرات اقتصادی و محدودیت درعملیات‌های نظامی در خارج از آمریکا از جمله پیامد‌های از دست دادن اکثریت در مجلس نمایندگان برای دولت ترامپ خواهد بود.
اما چون ماهیت ساختار سیاسی ایالات متحده آمریکا ریاستی است، ترامپ کمافی السابق می‌تواند سیاست‌های خود را تا حدودی با استفاده از فرمان‌های اجرایی به جلو ببرد.
منبع: فردا
کلیدواژه: انتخابات کنگره آمریکا جمهوری خواهان
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.fardanews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فردا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۱۴۹۵۹۹۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
جنگ بر سر صندلی «شماره یک»؛ همه در برابر قالیباف!
آفتاب‌‌نیوز :
تلاش‌ها برای انداختن قالیباف از کرسی ریاست مجلس شدت گرفته است؛ از یک سو تندروهایی از جنس نبویان، رسایی و ذوالنور و از سوی دیگر متکی که مورد حمایت شورای وحدت است. برخی نیز گرچه سکوت کرده‌اند اما بعید نیست در اندیشه فتح کرسی «شماره یک» مجلس دوازدهم باشند.
همه در حال لابی کردن و برگزاری جلسات‌شان هستند، برای این جلسات هم نام‌های پر طمطراقی می‌یابند؛ مانند «هم‌اندیشی منتخبان جدید مجلس»
شاید برخی از آنها هم‌فکر و همسو به نظر بیایند، اما این جلسات با محوریت برخی از منتخبان جدید تهران بصورت جداگانه برگزار شده و می‌شود که در یک جبهه قرار دارند.
لابی برای هیات رئیسه مجلس
محمود نبویان، حمید رسایی، منوچهر متکی و محمدباقر قالیباف؛ چهره‌هایی که سعی دارند با لابی‌های گسترده‌شان کرسی ریاست مجلس را از آن خود کنند یا سهم بیشتری از صندلی‌های هیات رئیسه مجلس داشته باشند.
خبرهایی که در چند روز گذشته منتشر شده، همگی نشان از جدی شدن رقابت‌ها برای انتخابات هیات رئیسه مجلس خواهد داشت؛ انتخاباتی که قطعا هیجان و شور آن از انتخابات اصلی ورود به مجلس بیشتر خواهد بود.
اولین گام نبویان برای‌ناک اوت کردن قالیباف
محمود نبویان از چهره‌هایی که به تندرو بودن شهره است، در انتخابات اخیر توانست شگفتی‌آفرین باشد و نفر اول تهران شد. نبویان پس از ۴ سال بیرون نشستن از مجلس، سال ۹۸ دوباره به ساختمان هرمی شکل بهارستان رفت، این بار اما با رأی اول تهران ماجرا فرق کرده است. او که مشخصا زاویه تندی با محمدباقر قالیباف رئیس فعلی مجلس دارد، در انتخابات اخیر بالاتر از حمید رسایی و مجری سابق صداوسیما و قالیباف ایستاد.
این اتفاق انگار اعتماد به نفس نبویان را دو چندان کرده و گویا دورخیز بلندی کرده برای کسب ریاست مجلس دوازدهم. هرچند او در اظهاراتی پیش از سال جدید تلویحا این موضوع را رد کرده بود اما نشانه‌های تحرکات بود گویای نکاتی دیگر است.
خبرهایی که در رسانه‌ها آمده، حاکیست که نبویان تعدادی از منتخبان جدید را گرد هم آورده و برای آنها از «ضرورت وحدت نیروهای انقلاب اسلامی» سخن گفته است. در واقع اولین اقدامی که برای ناک‌اوت کردن قالیباف لازم بوده انجام شود، همان کاری است که نبویان به دنبال آن افتاده است؛ «تشکیل فراکسیون انقلاب اسلامی.»
در مجلس فعلی، فراکسیون اکثریتی با نامی مشابه به فراکسیون مد نظر نبویان و دوستانش در حال کار است که قالیباف ریاست آن را بر عهده دارد.
به زبان ساده‌تر، اقدام نبویان برای تشکیل فراکسیون انقلاب اسلامی، در واقع اعلان جنگ با قالیباف است و تلاشی همه‌جانبه برای از بین بردن فراکسیون فعلی قالیباف و تشکیل فراکسیونی جدید و البته تقریبا با همان نام مجلس یازدهم.
گویا این بار نبویان عزم خود را جزم کرده تا ریاست فراکسیون را در دست بگیرد؛ و وقتی هم که به ریاست فراکسیون به قول خودشان اکثریت برسد، بخش عمده‌ای از راه ریاست مجلس را پیموده است و حتی اگر به ریاست مجلس نرسد ریاست یک فراکسیون اصلی را در دست داشته باشد تا به او قدرت مانور بیشتری در مجلس آینده بدهد.
به نوشته ایسنا، «هسته اولیه تاسیس فراکسیون انقلاب اسلامی بیش از ۵۰ نفر از منتخبان مجلس دوازدهم را برای حضور در جلسه اولیه دعوت کرده بود که از این تعداد، حدود ۴۰ نفر از منتخبان که در فهرست‌های مختلف سیاسی نیروهای انقلاب عضویت داشتند، حضور پیدا کردند.»
رسایی هم در تکاپو است
جلسه نبویان با منتخبان جدید مجلس در حالی برگزار شد که دو روز قبلش حمید رسایی دیگر چهره تندروی اصولگرایان نیز جلسه‌ای با جمعی از منتخبان جدید مجلس برگزار کرده بود.
خبرگزاری ایلنا که این خبر را منتشر کرده، در متن خود نوشته «احتمالا یکی از مهمترین محورها و موضوعاتی که در جلسه امروز مطرح می‌شود موضوع انتخابات هیات رییسه مجلس و ریاست مجلس در دوره آینده باشد.» این خبر احتمال داده که «برخی افراد بیرون از مجلس جزو متولیان برگزاری آن باشند.»
متکی به صندلی «شماره یک» می‌اندیشد
در همین حال منوچهر متکی که سرلیست فهرست شورای وحدت (جامعتین، انجمن اسلامی مهندسین و…) بوده، اواخر فروردین ماه جلسه‌ای با حدود یکصد تن از منتخبان جدید برگزار کرده بود؛ البته حضور حدود ۱۰۰ منتخب جدید مجلس، با استناد به سخنان متکی است. به گفته وزیر اموز خارجه اسبق ایران، در جلسه مذکور، درباره «ضرورت تحول در رویکردها و کارکردهای مجلس دوازدهم» صحبت شده بوده که از نظر متکی «مهمترین موضوع» است.
او حمله نسبتا تندی هم به قالیباف داشت و گفته بود که «خانه ملت به سمت ریاست محور حرکت کرده در حالی که باید به سمت صحن محور باشد.»
متکی که در لیست شورای وحدت حضور داشت، شب پایانی تبلیغات انتخابات مجلس دوازدهم، وارد فهرست جوان تازه سر برآورده‌ی اصولگرایان یعنی علی‌اکبر رائفی‌پور، موسوم به «جبهه صبح ایران» شده بود، انگار که تحت تاثیر عقاید رائفی‌پور قرار گرفته که این چنین به مدیریت مجلس‌حمله‌ور شده است.
رقبای اصلی و فرعی همه در مقابل یک نفر؛ قالیباف
مخرج مشترک این سه جلسه، همگی نشان از عزمی جدی برای انداختن قالیباف از کرسی ریاست مجلس دارد؛ نبویان، رسایی و متکی، همگی نه از مخالفان که از رقبای جدی قالیباف هستند؛ با این وجود آنها برای رسیدن به این هدف مهم‌شان، باید یکدیگر را هم از میدان، به در کنند.
همه اینها در حالی است که روزانه به صف مدعیان ریاست مجلس اضافه می‌شود؛ مجتبی ذوالنور نماینده قم نیز اخیرا شنیده شده که برای‌ریاست مجلس، در حال رایزنی است.
قالیباف بیکار ننشسته است
البته که قالیباف هم در این میان بیکار ننشسته و در حال لابی‌های گسترده‌ای برای ابقای خود بر صندلی ریاست مجلس است. در این میان، ابوالفضل ابوترابی نماینده نجف‌آباد به ایرنا گفته «محمد باقر قالیباف در حال برگزاری نشست‌هایی به صورت فردی و جمعی با منتخبین مجلس دوازدهم با موضوع و دستور کار ریاست مجلس آینده است.»
اخیرا نیز کامران غضنفری که با لیست صبح امید (رائفی پور) جزو منتخبان تهران برای ورود به مجلس دوازدهم است در یادداشتی که منتشر کرده، مدعی دادن وعده‌هایی از جنس وام و خودرو و عضویت در کمیسیون مورد علاقه در عوض رأی دادن به ریاست قالیباف شده است. ادعایی که البته از سوی حبیب‌زاده، منتخب مردم مرند در مجلس شورای اسلامی تکذیب شده و گفته است؛ «من در آن جلسه مورد اشاره دکتر غضنفری بوده‌ام، به هیچ وجه بحثی درباره قول و وعده برای رأی دادن به ریاست مجلس نبوده و خلاف‌گویی است».
سکوت مرموز و خطرناک آقاتهرانی
با این وجود، سکوت مرتضی آقاتهرانی، می‌تواند سکوتی مرموز برای رقبا و البته ترسناک برای قالیبافی‌ها باشد؛ چرا که ریاست شورای مرکزی جبهه پایداری را بر عهده دارد و تک تک اعضای این تشکل، از دشمنان قدیمی قالیباف محسوب می‌شوند.
با وجود آنکه نبویان خود از اعضای‌جبهه پایداری است، اما مرتضی آقاتهرانی را نیز می‌توان یکی از مدعیان ریاست مجلس دانست، کما اینکه در انتخابات هیات رئیسه اجلاسیه سوم مجلس فعلی، او برای کسب کرسی ریاست با قالیباف وارد رقابت شد و نهایتا ۱۹۴ به ۵۳ میدان را واگذار کرد. در نتیجه می‌توان گفت که آقاتهرانی خود مترصد فرصتی برای انتقام‌گیری از محمدباقر قالیباف است و چه محفلی مناسب‌تر از مجلسی تندروتر از مجلس یازدهم!
این احتمال نیز وجود دارد که آقاتهرانی تا زمان انتخابات مرحله دوم که باید ۴۵ کرسی تعیین تکلیف شوند سکوت خود را ادامه دهد تا خللی به ائتلاف شانا و پایداری وارد نکند و بعد از عبور از آن مرحله سکوتش را درباره ریاست مجلس آینده بشکند.
جنگ قدرت در بهارستان
هرچند مخرج مشترک همه طیف‌ها و افراد مقابل رئیس مجلس که در حال لابی با منتخبان هستند، دشمنی با قالیباف است، اما آنها قاعدتا تنها هدفشان، پایین کشیدن قالیباف از صندلی‌ریاست مجلس نیست و قاعدتا خودشان هم تمایل زیادی برای کسب این مقام را دارند؛ برای رسیدن به این آمال و آرزو، لاجرم باید هر طیفی، طیف دیگر را از حیض انتفاع ساقط کند و این مهم، مستلزم جنگ قدرتی خونین در عرصه سیاست خواهد بود؛ که گوشه‌ای از آن در هفته‌های منتهی به یازدهم اسفند ماه سال گذشته تجربه کردند و جامعه نیز شاهد این جنگ قدرت بود؛ جنگ قدرت شاید میان دو عضو ارشد جبهه پایداری یعنی آقاتهرانی و نبویان؛ شاید میان رسایی و آقاتهرانی؛ شاید میان رسایی و نبویان؛ شاید میان متکی و پایداری‌چی‌ها؛ شاید میان متکی و رسایی؛ و البته حتما میان همه اینها و قالیباف.
پلمب بیمارستان محب مهر به دلیل کشف حجاب صحت ندارد